Yosemite Park – Sequoia National Park / Wuksachi l - Reisverslag uit Sequoia, Verenigde Staten van Annemiek en Martin - WaarBenJij.nu Yosemite Park – Sequoia National Park / Wuksachi l - Reisverslag uit Sequoia, Verenigde Staten van Annemiek en Martin - WaarBenJij.nu

Yosemite Park – Sequoia National Park / Wuksachi l

Door: Annemiek

Blijf op de hoogte en volg Annemiek en Martin

16 Mei 2014 | Verenigde Staten, Sequoia

Vandaag een verplaatsing van het ene naar het ander natuurpark op het programma dus gaan we om half 8 richting de ontbijtzaal. Tot onze verbazing is het hele hotel vandaag waarschijnlijk vroeg uit de veren want de rij voor de ontbijtzaal staat van rechts tot links in de lobby. Hierop besluiten we rechtsomkeer te maken en eerst de tassen te gaan pakken, deze naar de auto te brengen en ons verhaal voor waarbenjij.nu te gaan posten en onze mail te lezen in de Sunroom. Ruim een uur later is de rij in de lobby opgelost maar worden we alsnog gevraagd om gewapend met pieper nog even plaats te nemen in de lobby in afwachting van een vrij tafeltje. Het wachten daarop duurt gelukkig niet lang en we bestellen na twee ochtenden het standaard (lees exact hetzelfde) nu ontbijt met scrumbled eggs en omelet. We krijgen het standaard ontbijt mee in een doggybag, handig voor onderweg of de volgende ochtend. We rijden alsnog om even over tienen het terrein van Wawoma hotel af. We slaan links af en niet lang daarna passeren we de uitgang van Yosemite park. De weg gaat hard naar beneden en we komen door wat kleine plaatsen heen. Wat enorm opvalt als we beneden zijn, is de verschrikkelijke droogte waaronder Californië gebukt gaat. We vonden de natuur in de omgeving van San Francisco al aan de droge kant maar hier zijn werkelijk alle bermen geel en gortdroog. Heel veel land en heuvels waarvan wij het vermoeden hebben dat deze groen horen te zijn, zijn goudgeel gekleurd. Het doet ons denken aan de droogte die we kennen vanuit Zuid Frankrijk maar dan aan het eind van de zomer en wij rijden hier nu nog in de lente…. De stad Fresno is ondanks een temperatuur van meer dan 30C een soort groene oase en we gaan daar even de weg af om bij de plaatselijke Target alsnog een plastic koelbox te scoren. Martin slaagt nog voor een zwembroek en korte broek, we doen nog wat boodschappen en daarna kunnen wij de reis weer voortzetten. Op een gegeven moment komen wel langs gebieden waar door middel van irrigatie de landerijen en landbouw in elk geval groen worden gehouden en we ontdekken vooral grote plantages van sinaasappels. Na Fresno krijgen we ook weer zicht op de Sierra Nevada. Deze moeten de gehele tijd aan onze linker kant hebben gelegen maar het is wat heiig dus de bergketen was geheel uit ons beeld verdwenen.
Zodra de weg weer serieus omhoog klimt, wordt direct het landschap weer groener en groener en bij het inrijden van King Canyon National park zijn de groene bomen een verademing. King Canyon Nationalen Sequoia National Park liggen tegen elkaar aan en wij houden het zuiden aan richting Sequoia National Park aan. De temperatuur loopt ook weer terug naar een aangename 22C en we picknicken op een bankje onder een afdakje want ik ben gisteren ondanks insmeren met factor 30, toch stevig verbrand aan de randjes van mijn Tshirt. Het is in dit park aanzienlijk rustiger dan Yosemite en er zijn stukken waar je zelfs zonder mensen om je heen tussen de bomen rijdt. We besluiten om ons te melden bij het Visitors Centre en daar te vragen wat wijsheid is met de gelimiteerde tijd welke wij in het park hebben. Donna, de dame van het Visitors Centre adviseert ons om naast de Sequoia’s welke vlak in de buurt staan, ook de grootste Sequoia ter wereld, welke tot Generaal Sherman is omgedoopt, op te gaan zoeken. En in theorie hebben we ook nog genoeg tijd om Moro rock te bezoeken. Dus…. Gewapend met dit plan gaan we rond kwart voor drie richting de parkeerplaats van de Grant Trees. Hier staat qua afmeting de op 1 na grootste boom ter wereld. En.. ook onze conclusie is dat de Sequoia’s mega groot en navenant indrukwekkend zijn. Met een geschatte leeftijd tussen de 1800 en 2200 jaar, dwingen deze woudreuzen respect af! Ook een paar gevloerde exemplaren geven je een nog beter inzicht hoe dik de boomstammen eigenlijk zijn. Daarna besluiten we ons logeeradres voorbij te rijden en richting Moro rock te gaan. Op de weg naar Moro rock is een soort in de berm geparkeerde file ontstaan…. En alle inzittenden staan met camera’s naast hun auto. Ook wij stoppen en hebben daar zicht een rondscharrelende Black Bear. Nooit gedacht dat je daar zo dichtbij zou komen te staan. We hadden eigenlijk allebei het idee dat je weet dat er zwarte beren in het bos wonen, dat je daarom steeds je hele auto moet leeghalen…. Maar er ook echt een zien rondlopen dat overtrof wel de verwachting!!
We maken ons los van de zwarte beer en gaan verder. Moro Rock blijkt een graniet steenformatie te zijn waarop je 360C kan rondkijken. Je moet over een afstand van 0.4 mile iets minder dan x 400 traptreden op om daarmee zo’n 100 mtr hoogte te winnen. Iedereen loopt dus hijgend en puffend de traptreden op maar de klim is het uitzicht dubbel en dwars waard! Je staat even op het dak van de wereld en af en toe is het net of je een gillende keukenmeid hoort … maar dat is geen vuurwerk maar het zijn zwaluwen die vlak langs je heen scheren in de lucht.
Als we weer terug zijn bij de auto, komen er op hun gemak twee Mule Deer (grote hertachtigen) achter onze auto vandaan. Ze snuffelen wat aan de kofferbak en maken dan een omtrekkende beweging om de geparkeerde auto’s heen om verderop weer in het bos te verdwijnen. Toch leuke afwisseling na tot dus ver alleen eekhoorns, vogels en vissen. Op de terugweg natuurlijk even onder de Sequoia door gereden die over een weg is gevallen en waar een tunnel is uitgesneden.
Het is nu na 6 uur en we besluiten richting hotel te rijden. We komen opnieuw een kleine opstopping tegen welke is veroorzaakt door een rondscharrelende black bear. Het is in dit park dus ECHT zaak om de hele auto leeg te halen want je ‘struikelt’ hier over deze teddyberen XXL !
De ontvangst in Wuksachi lodge is uiterst hartelijk en we treffen hier een royale kamer waar rekening gehouden lijkt te zijn met het feit dat onze hele auto leeggehaald moet worden. Na een paar nachten in Victoriaanse stijl pionieren op een paar vierkante meter, hier dus weer een kamer van formaat met eigen badkamer en een koelkast. Internet blijft hier schaars goed (alleen in het hoofdgebouw is wifi) en ook hebben wij wederom telefonisch geen bereik op onze mobiele telefoons ….. maar eigenlijk is dat wel heerlijk rustig, het is per slot van rekening VAKANTIE!

Fotos volgen morgen...internet is zooooooo traag...

  • 21 Mei 2014 - 22:30

    Angela:

    Wat stoer zeg die beer ......
    xx

  • 21 Mei 2014 - 22:30

    Angela:

    Wat stoer zeg die beer ......
    xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Annemiek en Martin

Een reisverslag van onze vakantie in de VS. We starten in San Franciso en zakken via de nationale parken af naar Tucson, Arizona voor familiebezoek.

Actief sinds 11 Mei 2014
Verslag gelezen: 160
Totaal aantal bezoekers 7883

Voorgaande reizen:

10 Mei 2014 - 03 Juni 2014

Amsterdam - Tucson

Landen bezocht: